• ✔

  نکته 1:

  این بیماری بسیار مسری است و به سرعت در بین گربه‌ها، به ویژه بچه گربه‌ها، پخش می‌شود.
• ✔

  نکته 2:

  علائم شامل تب، بی‌حالی، استفراغ، اسهال خونی و بی‌اشتهایی است.
• ✔

  نکته 3:

  واکسیناسیون مهم‌ترین راه پیشگیری از پن لکوپنی است.
• ✔

  نکته 4:

  درمان شامل مایع‌درمانی، آنتی‌بیوتیک (برای عفونت‌های ثانویه) و مراقبت‌های حمایتی است.
• ✔

  روش انتقال:

  تماس مستقیم با گربه آلوده یا مدفوع او، همچنین از طریق وسایل آلوده.

2. کلسی ویروس گربه‌ها (Feline Calicivirus):

• ✔

  نکته 5:

  این ویروس باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود.
• ✔

  نکته 6:

  علائم شامل عطسه، آبریزش بینی، زخم در دهان و لنگش است.
• ✔

  نکته 7:

  واکسیناسیون به کاهش شدت بیماری کمک می‌کند.
• ✔

  نکته 8:

  درمان شامل مراقبت‌های حمایتی، آنتی‌بیوتیک (برای عفونت‌های ثانویه) و غذا دادن آسان است.
• ✔

  روش انتقال:

  از طریق ترشحات تنفسی گربه‌های آلوده.

3. هرپس ویروس گربه‌ها (Feline Herpesvirus):

• ✔

  نکته 9:

  مشابه کلسی ویروس، باعث عفونت دستگاه تنفسی فوقانی می‌شود.
• ✔

  نکته 10:

  علائم شامل عطسه، آبریزش چشم و بینی، زخم قرنیه و تب است.
• ✔

  نکته 11:

  واکسیناسیون به کاهش شدت بیماری کمک می‌کند، اما از ابتلا جلوگیری نمی‌کند.
• ✔

  نکته 12:

  درمان شامل مراقبت‌های حمایتی، داروهای ضد ویروسی و آنتی‌بیوتیک (برای عفونت‌های ثانویه) است.
• ✔

  روش انتقال:

  از طریق تماس مستقیم با گربه آلوده یا ترشحات او.

4. ویروس نقص ایمنی گربه‌ها (Feline Immunodeficiency Virus – FIV):

• ✔

  نکته 13:

  این ویروس سیستم ایمنی گربه را ضعیف می‌کند و او را مستعد ابتلا به عفونت‌های مختلف می‌کند.
• ✔

  روش انتقال:

  بیشتر از طریق گاز گرفتن گربه آلوده به گربه دیگر منتقل می‌شود.
• ✔

  پیشگیری:

  جلوگیری از درگیری و مبارزه گربه ها.

درمان:

درمان خاصی وجود ندارد، اما با مدیریت عفونت‌های ثانویه و تغذیه مناسب می‌توان کیفیت زندگی گربه را بهبود بخشید. واکسنی برای این بیماری در دسترس نیست.

5. ویروس لوسمی گربه‌ها (Feline Leukemia Virus – FeLV):

• ✔

  نکته 14:

  این ویروس می‌تواند باعث سرطان، کم‌خونی و نقص ایمنی شود.
• ✔

  روش انتقال:

  از طریق بزاق، ترشحات بینی و ادرار گربه‌های آلوده منتقل می‌شود.
• ✔

  پیشگیری:

  واکسیناسیون و جلوگیری از تماس با گربه‌های آلوده.

درمان:

درمان خاصی وجود ندارد، اما درمان‌های حمایتی و مدیریت علائم می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی گربه کمک کند. واکسن وجود دارد.

6. کلامیدیوزیس (Chlamydiosis):

• ✔

  نکته 15:

  یک عفونت باکتریایی است که اغلب باعث التهاب ملتحمه (چشم صورتی) در گربه‌ها می شود.
• ✔

  روش انتقال:

  از طریق تماس مستقیم با ترشحات چشم و بینی گربه‌های آلوده.

درمان:

آنتی بیوتیک ها معمولاً به صورت موضعی یا خوراکی تجویز می شوند.

7. توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis):

• ✔

  نکته 16:

  یک عفونت انگلی است که می‌تواند هم گربه ها و هم انسان ها را آلوده کند. گربه ها معمولاً از طریق خوردن حیوانات آلوده (مانند جوندگان) یا مدفوع گربه های آلوده مبتلا می شوند.

درمان:

آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت استفاده می شوند. زنان باردار باید اقدامات احتیاطی ویژه ای انجام دهند، مانند اجتناب از تمیز کردن جعبه بستر گربه و شستن دست ها پس از تماس با خاک.

16 نکته درباره 7 عفونت خطرناک گربه و درمان آنها (روش انتقال و پیشگیری)

1. پن لکوپنی گربه (Feline Panleukopenia)

پن لکوپنی یک بیماری ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که گربه‌ها را مبتلا می‌کند. این بیماری سیستم ایمنی بدن گربه را تضعیف کرده و باعث کاهش شدید تعداد گلبول‌های سفید خون (لکوپنی) می‌شود.

روش انتقال:

از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، مدفوع، استفراغ، یا محیط آلوده به ویروس منتقل می‌شود. این ویروس می‌تواند برای مدت طولانی در محیط زنده بماند.

پیشگیری:

واکسیناسیون منظم و رعایت بهداشت محیط زیست گربه. واکسیناسیون به موقع، مخصوصا در بچه گربه‌ها، بسیار حیاتی است.

درمان:

درمان عمدتاً حمایتی است و شامل مایع درمانی، تغذیه با سرنگ، آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه و داروهای ضد تهوع می‌باشد. در موارد شدید، تزریق خون ممکن است لازم باشد.

نکته کلیدی:

بقای ویروس در محیط زیاد است، بنابراین ضدعفونی کردن کامل محیط با مواد ضدعفونی کننده مناسب ضروری است.

نکته کلیدی:

گربه‌های باردار آلوده ممکن است بچه گربه‌هایی با مشکلات مغزی (آتاکسی مخچه‌ای) به دنیا بیاورند.

نکته کلیدی:

این بیماری در بچه گربه‌ها بسیار مرگبار است.

2. کلسی ویروس گربه (Feline Calicivirus – FCV)

کلسی ویروس یک بیماری تنفسی فوقانی است که باعث زخم در دهان، بینی و چشم گربه‌ها می‌شود.

روش انتقال:

از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، ترشحات تنفسی و همچنین وسایل آلوده (ظرف غذا، اسباب‌بازی) منتقل می‌شود.

پیشگیری:

واکسیناسیون منظم و رعایت بهداشت. جدا کردن گربه‌های بیمار از گربه‌های سالم.

درمان:

درمان حمایتی شامل آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های ثانویه، داروهای ضد التهاب، تمیز کردن زخم‌ها و در صورت نیاز، تغذیه با سرنگ است.

نکته کلیدی:

سویه‌های مختلفی از کلسی ویروس وجود دارد و واکسیناسیون ممکن است به طور کامل از ابتلا جلوگیری نکند، اما شدت بیماری را کاهش می‌دهد.

نکته کلیدی:

برخی گربه‌ها پس از بهبودی، ناقل ویروس باقی می‌مانند و می‌توانند ویروس را برای مدت طولانی پخش کنند.

نکته کلیدی:

زخم های دهانی ناشی از این ویروس می‌تواند باعث بی اشتهایی شود.

3. هرپس ویروس گربه (Feline Herpesvirus – FHV-1)

هرپس ویروس نیز یک بیماری تنفسی فوقانی است که علائمی مشابه کلسی ویروس ایجاد می‌کند، اما اغلب با التهاب قرنیه (کراتیت) همراه است.

روش انتقال:

مشابه کلسی ویروس، از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده و ترشحات تنفسی منتقل می‌شود.

پیشگیری:

واکسیناسیون منظم و کاهش استرس در گربه‌ها. استرس می‌تواند باعث فعال شدن مجدد ویروس شود.

درمان:

درمان حمایتی شامل داروهای ضد ویروسی (مانند لیزین)، آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های ثانویه و مراقبت از چشم‌ها (قطره‌های چشمی) است.

نکته کلیدی:

هرپس ویروس می‌تواند به صورت نهفته در بدن گربه باقی بماند و در زمان استرس دوباره فعال شود.

نکته کلیدی:

کورتیکواستروئیدها میتوانند علائم بیماری را تشدید کنند و باید با احتیاط مصرف شوند.

نکته کلیدی:

این ویروس اغلب باعث آبریزش چشم و بینی می شود.

4. لوسمی گربه (Feline Leukemia Virus – FeLV)

لوسمی یک بیماری ویروسی است که سیستم ایمنی بدن گربه را تضعیف می‌کند و خطر ابتلا به سرطان و سایر بیماری‌ها را افزایش می‌دهد.

روش انتقال:

از طریق بزاق، خون، ادرار و مدفوع منتقل می‌شود. تماس نزدیک و طولانی مدت با گربه‌های آلوده، خطر انتقال را افزایش می‌دهد.

پیشگیری:

واکسیناسیون و جلوگیری از تماس گربه با گربه‌های آلوده. تست لوسمی برای گربه‌های جدید قبل از معرفی به محیط خانه ضروری است.

درمان:

درمان قطعی برای لوسمی وجود ندارد. درمان شامل مدیریت علائم، داروهای ضد ویروسی و تقویت سیستم ایمنی است.

نکته کلیدی:

تست لوسمی باید به صورت دوره‌ای انجام شود، زیرا ممکن است ویروس در ابتدا قابل تشخیص نباشد.

نکته کلیدی:

گربه‌های آلوده به لوسمی، طول عمر کمتری دارند.

نکته کلیدی:

این بیماری می‌تواند باعث کم خونی و مشکلات خونی شود.

5. ایدز گربه (Feline Immunodeficiency Virus – FIV)

ایدز گربه، مشابه ایدز انسانی، سیستم ایمنی بدن گربه را تضعیف می‌کند و گربه را در برابر عفونت‌ها آسیب‌پذیر می‌کند.

روش انتقال:

عمدتاً از طریق گازگرفتگی منتقل می‌شود. انتقال از طریق تماس جنسی و از مادر به بچه گربه نیز ممکن است.

پیشگیری:

جلوگیری از دعوا و گازگرفتگی بین گربه‌ها. عقیم کردن گربه‌ها می‌تواند از درگیری‌ها جلوگیری کند.

درمان:

درمان قطعی وجود ندارد. درمان شامل مدیریت علائم، داروهای ضد ویروسی و تقویت سیستم ایمنی است. مراقبت‌های بهداشتی منظم و تغذیه مناسب بسیار مهم است.

نکته کلیدی:

گربه‌های آلوده به ایدز گربه، می‌توانند زندگی طولانی و با کیفیتی داشته باشند، به شرطی که مراقبت‌های مناسب دریافت کنند.

نکته کلیدی:

واکسنی برای ایدز گربه در دسترس است، اما اثربخشی آن تضمین شده نیست.

نکته کلیدی:

تست های اولیه ممکن است در بچه گربه ها به دلیل آنتی بادی های مادر، مثبت کاذب نشان دهند.

6. پریتوئیت عفونی گربه (Feline Infectious Peritonitis – FIP)

FIP یک بیماری ویروسی است که توسط جهش یک نوع کرونا ویروس گربه (Feline Coronavirus – FCoV) ایجاد می‌شود. این بیماری به دو شکل مرطوب و خشک ظاهر می‌شود.

روش انتقال:

کرونا ویروس گربه معمولاً از طریق مدفوع منتقل می‌شود. جهش این ویروس به FIP در بدن گربه رخ می‌دهد و به طور مستقیم از گربه‌ای به گربه دیگر منتقل نمی‌شود.

پیشگیری:

مدیریت بهداشت محیط زیست گربه برای کاهش شیوع کرونا ویروس گربه. کاهش استرس و تقویت سیستم ایمنی گربه.

درمان:

درمان FIP در گذشته بسیار محدود بود، اما داروهای جدید ضدویروسی نتایج امیدوارکننده‌ای نشان داده‌اند. این داروها باید تحت نظر دامپزشک تجویز شوند.

نکته کلیدی:

FIP اغلب در گربه‌های جوان و دارای سیستم ایمنی ضعیف رخ می‌دهد.

نکته کلیدی:

تشخیص FIP دشوار است و نیاز به بررسی‌های متعدد دارد.

نکته کلیدی:

شکل مرطوب FIP با تجمع مایع در شکم یا قفسه سینه همراه است.

7. قارچ پوستی گربه (Ringworm)

قارچ پوستی یک عفونت قارچی است که پوست، مو و ناخن گربه‌ها را درگیر می‌کند. این بیماری بسیار مسری است و می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.

روش انتقال:

از طریق تماس مستقیم با گربه‌های آلوده، وسایل آلوده (برس، تخت خواب) و محیط آلوده منتقل می‌شود.

پیشگیری:

رعایت بهداشت، معاینه دوره‌ای گربه‌ها و درمان سریع در صورت مشاهده علائم. شستشوی دست‌ها پس از تماس با گربه‌ها.

درمان:

درمان شامل داروهای ضد قارچ خوراکی و موضعی (کرم، شامپو) است. تراشیدن موهای اطراف ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند به بهبود کمک کند.

نکته کلیدی:

قارچ پوستی می‌تواند باعث ریزش مو، خارش و التهاب پوست شود.

نکته کلیدی:

تشخیص قارچ پوستی با بهره‌گیری از لامپ وود، کشت قارچ و میکروسکوپ انجام می‌شود.

نکته کلیدی:

درمان قارچ پوستی ممکن است طولانی مدت باشد و نیاز به صبر و حوصله دارد.